KİMSEYE SÖYLEME

sadece o' muydu ki ?
anılarım,
soluksuz akşamlarım,
kundakladığım hayaller,
umuttur diye sarıldığım telefonlar
ve sana sakladığım sevişlerim
yok artık....


/suskunluğumsa şaşırtmasın !
budur anladıklarımın
yoruma dökülmüş hali.../

sesimi sesinden ne kadar saklayabilsem
o kadar iyi !
gözlerimden aktığın saatlerde
biraz daha azalıyorsun
ve ne yazık ki;
ne kadar kaldıysan bende
o kadarını bile sevdim...
sen değilsin ki suçlu,
nerden bilebilirdin o çocuk halinle
aşka sahip çıkmayı yüreğinde
baksana dilin bile dönmüyor sevdanın tarifine...


yanayım mı ?
yakınayım mı?
bilmiyorum....
sadece içinden aşk geçen şarkılar dinliyorum..
laf aramızda
kimseye söyleme...


sadece o' mu ki ?
her şeyi aşikar yaşadım..
tenden geçtim artsada dürten hoyratlıklar,
yaralı göğsümde merhemimdin sen
denizimi kabarttın
nefessiz,
sessiz,
kimsesiz....
dökülüyorum şimdi,
tekmili birden ağlayan şiirlerin içine

bakma !
kifayetsiz gözlerinle,
evet yokluğunun acısı hiç dinmeyebilir,
ellerin ellerimden sınırdışı edilmiş
ya da;
seni anarak geçireceğim son gece olabilir
o vakit;
bir dost sevdadan bahsetse
bilmelisin sürgündeyimdir....
üstelik keşke' lerden arınmış,
eğer' lerin önünde......